Een ongetemde relatie met je dier

De wilde ziel van je hond

Vind jij een hond opvoeden ook zo'n uitdaging? Zit je vaak met je handen in je haar? Is de verbinding tussen jullie soms ver zoek? Zou het kunnen dat je de essentie van wie je hond werkelijk is nooit hebt gezien? Onze honden zijn gedomesticeerd, afhankelijk van ons en leven in gevangenschap. Ze zitten met een dilemma: naar ons luisteren en opgeven wie ze zijn, of hun emoties communiceren, door op te springen, uit te vallen of te blaffen en door ons afgewezen worden. Wat denk je dat ze doen? Ze geven hun authenticiteit op. Ze geven op wie ze ten diepste zijn en doen wat van hen verlangd wordt. Ze laten zich gewillig in een figuurlijke kooi steken. We nemen hun kracht weg door hen te straffen, te belonen, hun gedrag om te buigen, af te leiden en te negeren. Een (wilde) wolf zou dat nooit accepteren. Hij zou zijn ware essentie nooit opgeven in ruil voor goedkeuring, eten, lof of om ergens bij te horen. Door de verbinding met je hond te herstellen en zijn natuurlijke aard te respecteren, kun je niet alleen hem ondersteunen, maar ook jezelf. Wil je zelf ook uit de kooi van domesticatie en gevangenschap breken? Van de verwachtingen die je intuïtie verdringen? Van de sociale regels die je wilde instinct onderdrukken? Jij en je hond kunnen deze reis van bevrijding samen maken. Stel je voor dat jullie beiden de ruimte hebben om echt jezelf te zijn. Dat je hond je begrijpt en jij hem. Zodat er een relatie ontstaat die gebaseerd is op wederzijds respect en onvoorwaardelijke liefde in plaats van afhankelijkheid en controle. Wil je: ondersteuning bij opvoedingsvragen? een holistische aanpak op maat? begeleiding bij fysieke-, emotionele-, mentale-, gezondheids-, energetische- uitdagingen? Neem dan contact met me op. Ik ondersteun jullie graag in het omarmen van jullie wilde essentie.

Bevrijd je hart en doorbreek oude patronen. Leer op een wilde, authentieke manier samenleven met je dier

Wolves and Women have much in common. Both share a wild spirit. Women and wolves are instinctual creatures, able to sense the unseen. They are loyal, protective of their packs and of their pups. They are wild and beautiful.

Both have been hunted and captured. Even in captivity one can see in the eyes of a woman or a wolf the longing to run free and the determination that should the opportunity arise, whoosh, they will be gone.

- Clarissa Pinkola Estès

Onze aanpak

Het is tijd om het leven te leven zoals het bedoeld is: wild, vrij en vol verbinding. Om je daarin te ondersteunen, gaan wij holistisch te werk.

Geen enkel traject is hetzelfde, maar meestal verloopt het in vier fases.
We bouwen samen iets op, in jouw tempo, afgestemd op wat zich toont tussen jou en je dier.

Fase 1 — Een praktisch fundament

In deze eerste fase kijken we naar de basis: voeding, medische achtergrond, huisvesting, dagindeling, …
Dingen die op het eerste gezicht ‘praktisch’ lijken, maar vaak al iets vertellen over de onderstroom.
Soms raken we hier al even aan diepere thema’s, maar nog niet ten volle.
We leggen een zachte, stevige bedding voor wat later mag komen.

Fase 2 — De mens achter de hond

In deze fase gaan we dieper.
We kijken naar wat er in jou leeft: emoties, stress, verlangen, grenzen, verbinding…
Je vult op voorhand een vragenlijst in, en op basis van wat daarin naar boven komt, kiezen we samen waar we verder op ingaan.
Thema’s die vaak terugkeren zijn: zelfregulatie, coregulatie, holding space, afhankelijkheid, alleen zijn, emotionele veiligheid, projectie en spiegeling, aanraking, toestemming en autonomie.

Fase 3 — Verdieping op maat

In deze sessies werk ik niet met vaste stappen of modellen.
We volgen wat zich aandient. Wat het gedrag van je dier aanraakt in jou.
We vertragen, verdiepen, en laten ruimte ontstaan.
Soms komt er iets ouds naar boven. Soms iets onverwachts.
Alles is welkom.

Fase 4 — Reflectie en afronding

We ronden het traject af met een terugblik: Wat is er veranderd? Wat is bewuster geworden?
Wil je afronden of verder verdiepen?
Dat bekijken we samen, op dat moment.
Er is geen goed of fout, geen moeten. Alleen maar: wat klopt nu?

mogelijkheden

I have to go to the woods, and I have to meet the wolf, or else my life will never begin

— Clarissa Pinkola Estés

Ervaringen

Ik ging bij Gwen langs met mijn probleemhondje. Al gauw verschoof de focus van eventuele problemen die ik zou hebben met haar gedrag eerder naar: hoe kan ik haar helpen? Waar ligt de oorzaak van de problemen? Is ze gelukkig en hoe kan ik haar gelukkiger maken? Eigenlijk leerden we haar met andere ogen te bekijken en haar te respecteren hoe ze is. De coaching was bij momenten heel confronterend. Ergens werd ik gedwongen om mijn eigen fouten onder ogen te zien. Maar dit werkt evengoed bevrijdend. Mijn partner en ik zijn gestopt met roken, bewegen meer, eten beter, slapen beter... Dus bij ons ook veranderingen. Toeval of niet? Onze hond is veranderd. We leven in betere harmonie samen. Soms helpt het je eigen hond door de ogen van een ander te zien!

- Irina

Mensen zijn dieren die zwakheid scheppen. We nemen wolven en maken er honden van. We nemen bizons en maken er koeien van. We nemen hengsten en maken er ruinen van. We nemen hun kracht weg om ze te kunnen gebruiken.

– M. Rowlands

Over Gwen

Samen op pad naar
onvoorwaardelijke liefde

Over mij

Vijftien jaar lang was ik een succesvolle hondentherapeut. Mijn leven draaide om honden en hun mens begeleiden. Ik ging bijna dagelijks op bezoek bij mensen, zakje hondensnoepjes aan mijn riem. Autokoffer vol spelletjes, geurtjes, olies en kruiden. Snuffelmatten en speelgoed om reactieve of blaffende honden mee af te leiden, zodat ik ze gedrag kon leren waar hun mens tevreden mee was. Net zoals ik bij mijn kinderen deed toen ze klein waren. Met de typische ‘Oh lieverd, je moet toch niet huilen’ wanneer ze verdriet hadden of ‘Mama zal er snel wat moedertjeszalf opsmeren’, wanneer ze vielen, leerde ik hen iets wat uiteindelijk iedereen – ikzelf ook - op een of andere manier krijgt ingeprent: je mag niet voelen wat je voelt. Zo ontnam ik hen hun wildheid - want wild zijn betekent voélen. Alles voelen. Toen kwam de wolf op mijn pad. In de vorm van een wolfhondpup die ik Guitane noemde. Guitane was geen hond zoals in de traditionele zin van het woord. De eerste maanden met haar waren horror. Ze brak mijn huis af, huilde onophoudelijk wanneer ik haar alleen liet en gromde naar zowat iedereen die in haar buurt kwam. Guitane had geen uitknop. Beloningen, speelgoed, positieve conditioneringen, olies, acupressuur, alles wat ik over honden dacht te weten, was niet van toepassing op haar. Uitgeput, aan huis gekluisterd en ten einde raad, gaf ik het uiteindelijk op. Ik stopte gewoon. Geen koekjes, trucjes, commando’s, mag-wel en mag-niet meer. Onbewust toonde ze me in de maanden die volgden de gaten in mijn eigen emotionele ontwikkeling. Ze toonde me hoezeer ik de verbinding met mezelf was kwijtgeraakt. Ik leidde haar af, vertelde haar precies hoe ze zich moest gedragen of hoe haar gedrag moest veranderen, zodat het goed was voor mij. Zodat ik me niet hoefde te schamen omdat ik haar niet in het 'gareel' kreeg. Zodat ik niet hoefde te voelen wat het met mij deed als ze zich in mijn ogen 'misdroeg' - maar eigenlijk gewoon communiceerde hoe ze zich voelde. Toen ik stopte met manipulatie of beloningen, begon het om haar te draaien in plaats van om mij. Als we iets of iemand op straat passeerden was ze bang. Dus zorgde ik voortaan voor voldoende afstand zodat ze die angst kon voelen. Als ze haar tanden liet zien aan de postbode, berispte ik haar niet. Ik liet haar nooit lang alleen, ongeacht de impact die dat op mijn eigen leven had, en als ze jankte of huilde aan het hekje dat ik voor haar installeerde, zorgde ik dat ik bij haar was. We brachten veel tijd door samen. Ik zag hoe wild ze was, hoe niet-geconformeerd, en ik vond het prachtig. Wat had ze - na haar levensbehoeften - het meeste nodig? Aanwezigheid. Samen-zijn. Holding space. Iemand die op een liefdevolle, niet oordelende manier ruimte maakte voor haar emoties, zonder iets te willen veranderen. Wilde ik dat voor haar kunnen bieden, dan moest ik er ook leren zijn voor mezelf - want ze lokte nog steeds heftige emoties uit. Hoe echter en wilder ik zelf werd en hoe meer ik bereid was om alles te voelen, hoe meer Guitane bij me wilde zijn. Ze wachtte geduldig tot ik weer thuis was als ik om een boodschap ging. Ze stopte met mijn huisraad te vernielen. Ze bleef uit mijn kasten en stopte met grommen en uitvallen naar iedereen die we tegenkwamen. We werden onafscheidelijk. De liefde die ik voor haar voel is onmeetbaar. Wanneer ik wegga mis ik haar en als ze me ‘s morgens wakker komt likken ziet ze - hoop ik - mijn ogen oplichten omdat ik blij ben om haar te zien. Ik knuffel het allerliefst met haar en ik begraaf mijn neus dan in haar, altijd een beetje naar mest ruikende, hals. Dankzij haar ben ik veel buiten en leef ik met de seizoenen en de maan. Ze toont me dat domesticatie geen evolutie of biologie is, maar iets man-made dat ontstaat wanneer wij voor iets of iemand bepalen hoe die moet zijn. Domesticatie is een keuze. Ik nodig je uit om met mij mee te reizen op een weg die nooit af is. Om opnieuw de wolf in jezelf, en in je hond, te zien. Om hem te begeleiden in zijn ware kracht. Om hem met onvoorwaardelijke liefde te omarmen. Want misschien ligt daar wel de sleutel. Niet in training, maar in aanwezigheid. Niet in perfectie, maar in echtheid. Want alleen dan kunnen we als mens leren van deze prachtige dieren. En ontdekken dat zij — in hun ongetemde aanwezigheid — de weg terug wijzen naar wie wij werkelijk zijn.

Ik wil kennismaken

Voor de ongetemden
Dat we ze mogen zien
Dat we ze mogen horen
Dat ze ons mogen inspireren
Dat we ze mogen opvoeden
Dat we van ze mogen leren
Dat we ze mogen zijn

Werelddierendag ❤️ #wild #wildanimals #untamed

🐾 Stem voor de stemlozen! 🐾
Op 13 oktober maak jij het verschil in de provinciale verkiezingen! Ik kom op voor @dieranimal de partij die strijdt voor de rechten van dieren én een duurzame toekomst voor mens en planeet. 🌍💚

Samen zorgen we ervoor dat niet alleen de belangen van de mens centraal staan, maar ook die van onze dieren en de natuur. 💪🐶
👉 Kies voor een ethische en rechtvaardige samenleving op lange termijn. Kies voor DierAnimal!
#ProvincialeVerkiezingen #StemDierAnimal #StemVoorDeToekomst #DierMensPlaneet

Wil jij ook een strengere aanpak bij dierenmishandeling?
Vind jij het ook tijd voor een dierenambulance en opgeleide dierenpolitie?
Vind jij het aanleggen van ecoducten en het stimuleren van de biodiversiteit belangrijk?
Mogen onze rusthuizen en serviceflats huisdiervriendelijk(er)?
Vind je dat er op scholen aan bewustwording rond dierenwelzijn mag gewerkt worden en aan drugspreventie mag gedaan worden?
Mag er een strenger beleid komen rond pesticiden en schadelijke stoffen in onze voeding?

Als je op deze vragen ja antwoordde, geef je stem op 13 okt dan aan @dieranimal.

Samen zijn wij de stem en het gezicht van de dieren en samen willen we bouwen aan een meer rechtvaardige samenleving voor iedereen, waar niet alleen de mens centraal staat. Kiezen voor @dieranimal dat is kiezen voor een ethische en duurzame visie op lange termijn boven belangen op korte termijn.

Bekijk ons volledige programma op www.dieranimal.be

✨✨✨If it is between the sheep and the wolf. Go with the wolf. He will love in the tenderest but fiercest of ways. ✨✨✨

“what brings us to that one breath-
that takes fear,
and turns it into courage,
when we want to turn-
and run the other way,
what brings that single moment-
when we are in the,
arms of present-
held in the beauty and the ugliness,
of it all…
and stay there anyway,
with unequivocal desire-
to hold that moment close,
as it pushes away-
all that rushes in,
tries to steal from us-
this glimpse of life.”

Author Maureen Kwiat Meshenberg ©
Artist Lucy Campbell

There is only this moment, only this unspeakable feeling of the breath rising and falling, and the heart beating in the chest, and the mysterious and magical weight of the earth-bound body, and the sound of the bird singing, the traffic outside, and the tingly aliveness in the toes, the hands, the throat, the fluttering in the belly, and this wonderful sense of being alive, prior to words, prior to the search itself, prior to all things, and there are no experts here, and we are all beginning again, in every moment….

Jeff Foster

Misschien is liefde wel het loslaten van controle. Liefde betekent wellicht dat ik erken en respecteer wat mijn (mens) dier voelt. Ik vertrouw erop dat ze haar eigen unieke levenspad heeft, dat zich vanuit haar diepste wezen naar buiten wil werken. #wolfhond#liefde#controle#

Ik ben enkel gehoorzaamheid verschuldigd aan mijn eigen levenspad. Niet aan de maatschappij, niet aan het systeem, niet aan de omgeving. Aan mij de uitdaging dus, om mijn levensdraad te blijven volgen. Koste wat kost.

#samhain#Keltisch nieuwjaarsfeest#spiegelendevrouwe.

True love has, as its firts priority, the freedom of the beloved ✨

Laatst zag ik een prachtig filmpje op fb over ontspannen wandelen met je hond. En effectief, de hond liep er heel erg netjes en ontspannen bij.

Ik kreeg er eerlijk waar een benauwd gevoel van. Alsof ik als verzorger van mijn hond tegenwoordig maar 1 boodschap krijg en dat is: "Laat je hond vooral niets moeilijks meer overkomen."

Ik word de laatste tijd letterlijk overstelpt met reels en filmpjes over hoe ik ervoor kan zorgen dat mijn hond altijd heel relaxt en zonder enige vorm van spanning zijn leven kan leven. Hoe je haar best weghoudt van de dingen die een emotie zoals angst, woede of verdriet zouden kunnen uitlokken.

SLUIT IK DAN DE HELFT VAN HET LEVEN NIET VOOR HAAR UIT?

Misschien moet ik haar net van alles laten overkomen en gewoon veilig en dicht bij haar in de buurt blijven.

Foto credits: Helen Suzanne

Ik heb het zo vaak gezegd.
Flink gedaan!
Flinke meid!
Brave hond!
Goed zo meisje!
Keiknap van je!
Zoooo flink!
Alsof haar waarde afhankelijk was van hoe ze zich gedroeg, hoe ze voor de dag kwam, hoe ze er stond of hoe gehoorzaam ze was.
Positieve feedback! Daar is niets mis mee als je in een gelijke relatie staat.
Maar onze relatie is niet gelijk. Ze kan nooit gelijk zijn. Want zij leeft in gevangenschap bij me en is van alles afhankelijk van me. Ik heb daardoor, of ik dat wil of niet, macht over haar.
Daardoor was er voor haar steeds een onderliggende dreiging te voelen omdat ze naar een bepaald beeld moest leven dat ik had van haar. Wie ze is, zoals ze is, krijgt de waardering daarom hoeft ze geen lof of constante bevestiging van mij . 🐺

Soms vraag ik me af hoeveel geweld dieren plegen tegen zichzelf en hun grenzen, om validatie, goedkeuring, lof en liefde te krijgen van ons.

We willen een thuis zijn voor ons dier, in plaats van hem te leren thuis te zijn bij zichzelf. 🤍

We willen dat ze zich beter voelen, meer ontspannen, minder angstig, gewoon dat ze zich goed voelen in plaats van ze te leren om alles te voelen.

Wilde ziel, het is mijn verlangen dat jij je hart bevrijdt. Als jij ook het eeuwenoude patroon van afgericht zijn krachtig wil doorbreken en op een ongetemde manier met je HOND wil samenleven,
Ben ik er om je te ondersteunen in deze diepgaande en onvergetelijke transformatie !

Plan je gratis kennismakingsgesprek nu in.

We are born and shaped out of wildness, sculpted and formed from its mineral rich clay, the oceans water and the dust of stars.
Born of forests and hills, medicine weeds, flowing rivers and starry nights. Wilds story pulses through our human skin, bone and blood, it is scribed into our dna, woven into our cells. We have journeyed for millions of years with the wild inside and around us, its story shaping our evolution.
We are, just like all flora, fungi and fauna, earthly beings, born from the body of wild.

Brigit Anna McNeill

Guitane leert me om haar emoties er te laten zijn. Ik ben er voor haar, als liefdevolle ruimte wanneer ze woedend blaft, rilt van angst of haar tanden laat zien aan een passerende hond. Zij krijgt de kans om in alle veiligheid te ervaren wat zich aandient. Zij toont me wat het betekent om werkelijk te verbinden, niet alleen met haar, maar vooral met mezelf en met degenen om me heen. In de eerste plaats betekent het mijn emoties doorvoelen, en die liefdevolle, niet oordelende en onvoorwaardelijke ruimte te zijn voor mezelf. Alleen maar dan kan ik die ruimte zijn voor haar, zodat zij in alle veiligheid al haar emoties vrijuit en ononderbroken kan ervaren.

Even through Maiden, Mother and Crone phases, my soul retains the imprint of the woman who will always listen for wolves for comfort. Knowing that the language of the wild ones will forever be more simple and true than ours. Linda Gamble Spadaro

Wanneer een (mens)dier bang is of angstig gedrag laat zien, dan wil hij niet van me horen dat het ok is. Dan wil hij niet van me horen dat hij niet bang moet zijn of dat ik het wel voor hem zal oplossen.

Hij wil dat zijn angst erkent wordt, niet gesust. Hij wil dat hij zijn emotie ononderbroken mag voelen van en met mij, zij aan zij. Op deze manier neemt hij zijn kracht terug en ik de mijne.

Gwen Kuyps

Wildernisweekend Het was echt onvergetelijk.

Dat doet iets met je om enkel met de natuur te leven. Zonder electriciteit, zonder water uit de kraan ( we hadden wel water uit de rivier, zonder toilet, enkel een gat met zo van die houtsnippers. Zonder badkamer, zonder gsm.
En zonder een huis. Wel een afdak voor het vuur en een klein vochtig tentje 🙈

Heel bijzonder en een ervaring die elke vrouw eens zou moeten hebben.

Zo leefden we vroeger. Wild en vrij. Zingen bij het vuur, blote voeten in de natte aarde, vertellen en dansen. Zelf kruiden plukken en verwerken bij de maaltijd. Koken boven het vuur.

Ik ben altijd al wel een wilde ziel geweest maar ik voelde me toch niet altijd 100% veilig in die natuur of zo. vuur of hevige regen, of alleen in het bos. Ik was altijd op mijn hoede. Dat is nu wel verleden tijd.

Ook de dankbaarheid voor wat we allemaal hebben en zo vanzelfsprekend vinden…. @outdoorschool.be

Een adelaar in een kippenren dus....

Guitane die mijn pad kruiste voelde als een rollercoaster, maar ook als een tweede kans.

Ik ben elke opleiding die ik ooit volgde in vraag beginnen stellen. En geloof me ik heb zeer, zeer veel opleidingen gevolgd.

Wat was mijn doel met al deze opleidingen en workshops?

Ik schrok nogal, toen ik me realiseerde, dat ik in de meeste gevallen onbewust, vanuit weerstand tegen WAT ER WAS, aan die opleiding begon.
Ik wilde iets veranderen.
WANT
Zoals jij bent of hoe jij je gedraagt, is het niet goed.
Het is niet ok.
Het is niet goed voor jou. (want ik weet wat het beste is voor jou)
Het is niet aanvaardbaar.
Het is niet veilig.
Het is niet goed voor je gezondheid.
Het is het niet wat ik wil zien.
Het is het niet wat ik wil horen.
HET IS ZEKER NIET WAT IK WIL VOELEN.

En pas heel veel later realiseerde ik me dat IK vooral mezelf niet kon accepteren zoals IK was en dat ik er daarom voor koos om jou te veranderen. (en daar dan mijn job van maakte als hondengedragstherapeut, hondencoach)

Wat had Guitane het meest nodig denk je, van mij?
(naast het voorzien in haar levensbehoeften?)

Aanwezigheid.
Samen-zijn.
Holding space.
Op een liefdevolle, niet oordelende manier ruimte kunnen zijn voor de gevoelens, (heftige) emoties en het gedrag van de ander, zonder ook maar iets te willen veranderen aan de ervaring of emotie van die ander. (En als er een oordeel was, dat er ook laten zijn.)

Om dat te kunnen zijn voor haar, moest ik leren om in stilte, geduldig en met veel zachtheid, bij mezelf aanwezig te zijn wanneer er bij mij (heftige)emoties waren.

Zij lokte vaak die emoties uit, maar ik wilde haar niet langer de schuld geven of verantwoordelijk maken, voor wat ik voelde. En ik wilde haar niet meer veranderen, omdat ik niet zou hoeven te voelen wat ik voelde.

Wordt vervolgd

Ik focuste vooral op het gedrag van mijn dier.

Als hij zich niet gedroeg volgens mijn normen dan isoleerde ik hem even, ik leidde zijn gedrag af, ik buigde het om of ik corrigeerde het tot hij weer gekalmeerd was.

De boodschap die mijn dier kreeg was dat hij er niet mocht zijn als hij bepaald gedrag vertoonde dat niet in mijn kraam paste.

Mijn dier zat dan met een dilemma: Of ik kan helemaal mezelf zijn en mijn emotie uitschreeuwen, maar dan zal ze me afwijzen.

Wat denk je dat hij deed?

Hij gaf zijn authenticiteit
op.

Hij gaf op wie hij ten diepste was en deed wat van hem werd verlangd. 🐺

Toen vergat hij wie hij was.

Ja maar ik moest mijn hond toch duidelijke grenzen tonen, zodat hij helemaal klaar was om te kunnen functioneren in de maatschappij?

Door de afwijzende manier waarop ik mijn grenzen aangaf wanneer mijn dier zijn emoties toonde leerde ik mijn dier onbewust om zich te gedragen naar mijn wensen. Hij ging verder alles wat hij voelde onderdrukken.

Hij had geen taal om zijn emoties uit te drukken, dus moest hij die wel tonen.

Ik veroordeelde dat maar hij kon niet anders.

Een dier dat zijn authenticiteit opgeeft, draagt daar de gevolgen van.

Ik was de verbinding met mezelf kwijt en daarom viel ik terug op een opvoedingsmethode die zich vooral concentreerde op gedrag en niet op emotie.

Wordt vervolgd …

Wederzijdse afhankelijkheid of codependency tussen mezelf en mijn dier is een fascinerend onderwerp.

Het is nog niet zo lang geleden dat het echt tot me doordrong hoe afhankelijk mijn dier van mij is maar ook hoe afhankelijk ik geworden was van haar.

Zij is afhankelijk van mij en ik hield ze graag afhankelijk.
Ze had weinig keuzes. Ik bepaalde bijna alles voor haar.
Waar en met wie ze woonde, met welke andere dieren ze moest wonen, of ze zich mocht voortplanten en met wie. Wie haar pups toegewezen kreeg. Wat en hoeveel ze at, wie haar dierenarts werd en welke medicatie ze kreeg. Waar ze moest verblijven als ik ging werken en hoe vaak en waar ze werd uitgelaten. ….

Verder verwachtte ik van haar dat ze huis en haard bewaakte, mij beschermde en er was om mijn emotionele en mentale stress te verminderen.

Dat ze er was wanneer niemand er was.

En niet alleen zij, maar hoeveel andere dieren worden ingezet als verdienmodel, als therapiedier, als hulpdier of reddingsdier.

Hoe is het mogelijk dat ik dit niet zag.

Die wederzijdse afhankelijkheid of codependency. Hoe wreed van mezelf om dit allemaal te verwachten van een dier dat in afhankelijkheid en gevangenschap bij mij leeft en waar ik verantwoordelijk voor ben.

Ik ben verantwoordelijk voor mezelf en voor haar maar zij niet voor mij. Hoe zou zij ooit verantwoordelijk kunnen zijn voor mij?

Dat is de wereld op zijn kop 🫣

Codependency#wederzijdsafhankelijk #ongetemd #wild

In het werk dat ik doe is emotionele volwassenheid één van de belangrijkste pijlers.

Ik ben emotioneel volwassen als ik onvoorwaardelijk bij de emoties van mijn dier kan zijn.

Belangrijk is dat ik eerst onvoorwaardelijk bij mijn eigen emoties leer zijn.

De belangrijkste factor die bijdraagt aan emotionele volwassenheid is dus het vermogen om verantwoordelijkheid te nemen voor mijn eigen emoties.

Emotionele volwassenheid zorgt voor meer verbinding en intimiteit in al mijn relaties.

Ik merk dat dieren heel positief reageren en heel graag bij iemand willen zijn die emotioneel volwassen is.

Ik geef dieren hun kracht en authenticiteit terug door hen niet langer verantwoordelijk te maken voor wat ik zelf voel.
Door hen niet te willen trainen of veranderen omdat het goed zou zijn voor mij.

Door volledige verantwoordelijkheid te nemen voor mijn eigen emoties en bereid te zijn alles te voelen, wordt mijn dier ook niet langer gebruikt voor mijn emotioneel welbevinden, voor mijn plezier, als hobby of als invulling van een gemis.

Zo houd ik mijn dier niet langer gevangen in wederzijdse afhankelijkheid en kan ik beginnen proeven van hoe het is om op een ongetemde manier samen te leven met mijn dier.

Ik wil naar daar!

Alles!

Behalve hier.

Daar!
waar het anders is,
beter,
mooier,
verlichter,
Naar een plek met minder scherpe randen.
Daar waar ik mijn doelen bereik.

Daar!

Weg van hier.

En daarom pak ik nog een sigaretje,
drink ik nog een wijntje, nog een biertje,
ik neem de volgende pijnstiller,
eet veel te veel suiker,
ga nog eens shoppen, volg nog een cursus,
ga mediteren of doe aan yoga.

In essentie doen ze wat ze beloven.

Ze brengen me weg van hier.

Van wat ik niet wil voelen.
Van waar ik niet wil zijn.

Van hier!

Waar het leven
Is 🌻🌻🌻

Jouw spoor leidt me naar iets ouds dat ik ken.

Naar een ver innerlijk land.

Is het mijn eigen wildernis?

Is het de erfenis van mijn vroege voorouders die als wolven in groepen over continenten dwaalden op zoek naar nieuwe gebieden en grote kuddes volgen?

In die oude dagen, toen we samen door eindeloze bossen liepen en elkaar zonder verlegen ontmoetten, noemden we jullie broers, metgezellen of leraren.

Wij mensen bewonderden je kracht en uithoudingsvermogen.

We waren bondgenoten en deelden hetzelfde doel.

Later, toen de sporen van mensen zich uit de bossen bevrijdden, toen we zittend werden en vee begonnen te fokken, betekende de adem van de wildernis steeds minder voor ons.

We hebben onze voormalige wolven -bondgenoten tot vijanden gemaakt.

De oude band vervaagde in een schaduw van herinnering.

Maar zelfs vandaag, in een tijd waarin de meeste mensen in steden wonen, is er diep in ons een verlangen naar wildernis en originaliteit die je in ons wakker maakt wanneer we in jouw voetsporen treden.

- Susanne Fischer-Rizzi

“The love that really sets you free is the love that you decide to be.”

- Elijah Ray

Ik kan maar pas een thuis zijn voor jou. Als ik in de eerste plaats een thuis ben voor mij.

.pro-gallery-wix-wrapper {display: block !important;} .pro-gallery-wix-wrapper .gallery-item-container {opacity: 1 !important; display: block !important;}

@wolfsoul.be

Ontdek meer

Mijn boek

'Wolvenziel, ongetemde aanwezigheid'
komt uit op 1 juli 2025

Kennismaking

WOLFSOUL

Een ongetemde relatie met je dier

De wilde ziel van je hond

Bevrijd je hart en doorbreek oude patronen. Leer op een wilde, authentieke manier samenleven met je dier

Onze aanpak

Fase 1 — Een praktisch fundament

Fase 2 — De mens achter de hond

Fase 3 — Verdieping op maat

Fase 4 — Reflectie en afronding

I have to go to the woods, and I have to meet the wolf, or else my life will never begin

— Clarissa Pinkola Estés

Ervaringen

Mensen zijn dieren die zwakheid scheppen. We nemen wolven en maken er honden van. We nemen bizons en maken er koeien van. We nemen hengsten en maken er ruinen van. We nemen hun kracht weg om ze te kunnen gebruiken.

– M. Rowlands

Samen op pad naar
onvoorwaardelijke liefde

Over mij

Ontdek meer

Plan jouw gratis kennismakingsgesprek

Een ongetemde relatie met je dier

De wilde ziel van je hond

Bevrijd je hart en doorbreek oude patronen. Leer op een wilde, authentieke manier samenleven met je dier

Onze aanpak

Fase 1 — Een praktisch fundament

Fase 2 — De mens achter de hond

Fase 3 — Verdieping op maat

Fase 4 — Reflectie en afronding

I have to go to the woods, and I have to meet the wolf, or else my life will never begin — Clarissa Pinkola Estés

Ervaringen

Mensen zijn dieren die zwakheid scheppen. We nemen wolven en maken er honden van. We nemen bizons en maken er koeien van. We nemen hengsten en maken er ruinen van. We nemen hun kracht weg om ze te kunnen gebruiken. – M. Rowlands

Samen op pad naar onvoorwaardelijke liefde

Over mij

​

Ontdek meer

Plan jouw gratis kennismakingsgesprek

I have to go to the woods, and I have to meet the wolf, or else my life will never begin

— Clarissa Pinkola Estés

Mensen zijn dieren die zwakheid scheppen. We nemen wolven en maken er honden van. We nemen bizons en maken er koeien van. We nemen hengsten en maken er ruinen van. We nemen hun kracht weg om ze te kunnen gebruiken.

– M. Rowlands

Samen op pad naar
onvoorwaardelijke liefde